Ook ik laat me regelmatig verleiden tot dit soort uitspraken. Als je het maar vaak genoeg hoort, ga je er vanzelf in geloven. Het klopt ook wel. Ik neem ook steeds minder de tijd om een boek of krant te lezen. Laat staan om mijn oma van 85 een brief te sturen. Gelukkig heeft ze WhatsApp.
Maar diep van binnen huilt de taalliefhebber in mij. De taalpurist vaak nog harder, maar dat is een andere discussie. Want laten we eerst maar weer wat meer met taal gaan doen, dan hebben we het later nog wel over de d's, t's, als mij'en en met hunnen.
Ik ben nog wél zo'n muts die een handgeschreven kaartje stuurt naar een vriendin die een moeilijke tijd heeft. Die tijdens een 10 maanden durende wereldreis dagelijks een paar A4-tjes voltikt als reisverslag. Die op zaterdagochtend geniet van het trage radioprogramma De Taalstaat met de inmiddels bejaarde Frits Spits (sorry Frits!). En ook iemand die haar zoontje van zes iedere dag voor het slapen gaan uitgebreid laat vertellen over wat hij maar wil vertellen, ook al is het eigenlijk al veel te laat en moet hij morgen weer vroeg op. Want ook dat is taal en taalontwikkeling: verhalen leren vertellen met een kop en een staart, verbanden leggen, woordgrapjes maken, spreekwoorden gebruiken. Hoeveel spreekwoorden en gezegden kennen basisschoolleerlingen tegenwoordig nog? Nu voel ik me echt een oud wijf.
Laten we Giro 555 openen voor taal. Wij als marketeers weten hoe we dat moeten promoten en hoe we er een geslaagd event van kunnen maken. En laten we dan geld inzamelen om tijd te kopen. Tijd om af en toe eens de rust te nemen, achterover te leunen, een fijne plek op te zoeken, en... een mooie tekst te gaan schrijven. Eentje waar we zelf blij van worden, en hopelijk een aantal anderen ook.
Zijn er nog een paar eurootjes over? Dan wil ik die wel laten doorsluizen naar het zojuist opgerichte 'Landelijk Meldpunt Marketing Bla-Bla'.
*Note to self: Zelf detoxen op dat gebied is ook geen overbodige luxe!
Reacties (0)
Plaats een reactie