Volgens dit artikel van David Burkus op Harvard Business review zijn artefacten als een dresscode, meubilair en inside jokes makkelijk te begrijpen, maar zeker geen garantie voor een creatieve cultuur. Om dat te bewerkstelligen moet er een geloofwaardige eenheid zijn tussen 3 belangrijke cultuuraspecten: artefacten, waarden en fundamentele aard.
Waarden beïnvloeden hoe werknemers met elkaar omgaan en hoe ze de organisatie vertegenwoordigen. Waarden worden vaak vertaald in branding en marketing, maar ook in interne programma’s. Toch schiet bijvoorbeeld een free lunch programma zijn doel voorbij als werknemers niet inzien dat samen eten goed is voor het delen van ideeën.
En daar komt de fundamentele aard om de hoek kijken. Zij vormt de basis van cultuur. De fundamentele aard van een organisatie is zo diep ingebed dat ze nauwelijks meer aanwijsbaar is. Soms wordt ze weerspiegeld in de waarden, maar vaak blijft ze verborgen onder windowdressing. Het management kan de waarde van “out of the box thinking” willen verkopen, maar als managers niet in staat zijn geweldige, onconventionele ideeën te herkennen vanwege hun fundamentele aannames over de noodzaak van haalbaarheid, dan is elke poging tot innovatie gedoemd te mislukken.
Fundamentele aannames zijn moeilijk te weerleggen maar hebben de grootste invloed op creativiteit in een organisatie. In echte creatieve organisaties zit creativiteit ingebakken in het DNA. Werknemers weten dat creativiteit een proces is in plaats van een geregisseerd eureka-moment. Ze delen de waardering voor beautiful failures en weten dat creativiteit bezwijkt onder teveel beperkingen.
Ongetwijfeld zijn niet alle werknemers in een organisatie even creatief en is dat ook niet nodig. Maar waarom zouden de vrijdenkers die er wel zijn zich moeten beperken tot een specifiek creatief team? Geef ze invloed in andere teams, mix teams in uiteenlopende projecten en verhoog zo het creatieve gehalte in je hele organisatie. En maak creativiteit een must have in plaats van een nice to have voor nieuwe werknemers.
Note: dit artikel verscheen eerder op het Versdenkers Blog.
Reacties (0)
Plaats een reactie