Ik zoek het verder dan de baard. Tientallen jaren, wat zeg ik, honderden jaren zijn wij al bezig om voor iedereen gelijke rechten te krijgen. Man, vrouw, geaardheid, geloof en ras, iedereen hoort evenveel rechten te krijgen. Deze 'groeperingen' horen niet in hokjes geplaatst te worden. Wij horen één te zijn, gelijk en iedereen te omarmen. Is het dan niet zo dat deze commotie illustreert hoe Nederland eigenlijk denkt? Nog steeds in hokjes. Een man met een baard heeft in Nederland een bepaald plakkaat op zich. Een hipster, tegendraads, stoer en eigenzinnig. Waarschijnlijk vergeet ik er nog een paar maar dat doet er niet toe. Wat er wel toe doet is dat niet iedere man met een baard hetzelfde is, toch? Net zo min dat iedere man hetzelfde is of dat ieder biertje hetzelfde is.
Hokjes denken, waar komt dat vandaan? Ik ben zelf in het dagelijks leven marketeer en ik ben bang dat het hokjes denken uit de marketing komt. Voor een marketeer is het makkelijker om mensen met bepaalde kenmerken in groep te plaatsen. Dat maakt het makkelijker om je eigen doelgroep te bepalen en te bereiken. Ik heb het idee dat dit iets te ver is doorgeslagen. Zover zelfs dat het, in mijn ogen, begint te neigen naar een soort van discriminatie. En nee, het gaat hier niet alleen om negatieve discriminatie. In dit geval wordt een product geadverteerd, maar wij vallen met zijn allen erover dat een man met een baard blijkbaar geen Danio eet. Althans, dat hij zeker niet de doelgroep representeert. Natuurlijk, vanuit mijn vakgebied snap ik dat het misschien niet de huidige doelgroep aanspreekt. Mar mag een merk nooit een nieuwe positionering neerzetten? Mag een merk niet een keer 'buiten de lijntjes' kleuren door juist niet in hokjes te denken?
Of is het juist sterk van Danio? Is het onder het motto: negatieve publiciteit is ook publiciteit? Ik denk niet dat dit Danio haar insteek is. Ik denk dat zij het gewoon een toffe uiting vinden en op deze manier een keer iets anders willen uitstralen. Iets anders willen uitstralen en op die manier meer mensen willen bereiken. De toetjes van Danio hebben het imago dat de healthy food groep het normaliter eten. En wij, de Nederlandse maatschappij, wij vinden dat een man met een baard niet gezond eet. Een man met een baard eet alleen met zijn handen en kluift aan spareribs of aan kippenpootjes. Met zijn allen willen we af van het hokjes denken maar is het niet heel hypocriet? Is het niet zo dat we dat alleen doen op momenten dat het ons uitkomt?
Wat vind jij? Moeten wij stoppen met stereotyperingen of ben je het met mij oneens?
Reacties (1)
LeviR:
16 apr 2016 om 08:52
Hokjesdenken komt natuurlijk niet uit de marketing, maar in marketing kan je gebruikmaken van die natuurlijke neiging van mensen om de wereld om ons heen overzichtelijk in te delen. Daar is genoeg literatuur over. Bewust buiten een hokje communiceren is overigens net zo bevestigend van het stereotype, en een leuke manier om reclame fris te houden misschien. Stereotypen en hokjes vinden we allemaal prettig en daar is ook niets mis mee. Mensen kansen ontzeggen in gelijke omstandigheden op basis van bepaalde kenmerken is discriminatie en uiteraard wel een probleem, maar een stereotype gebruiken moet prima kunnen, dat houdt t leven kleurrijk.
Ik denk dat danio overigens gewoon graag aansluiting zoekt bij een groep die zogenaamd eerlijk en puur (en gezond?) wil eten, omdat hun producten bij uitstek niet dat karakter hebben.
Plaats een reactie