Mijn Fien...
Volg je droom
Als je je werk niet meer leuk vindt, ga je dan je vaste baan opgeven om iets nieuws te zoeken? Natuurlijk! Want wat wil een vast contract tegenwoordig nog zeggen? Bovendien wil je toch elke dag met plezier naar je werk gaan?! Of je droomt over een half jaar backpacken of flashpacken door Australië of Azië, maar ja… ga je dat in je eentje redden? Natuurlijk! Want ‘iedereen’ doet het en er zijn heel veel instanties waarop je terug kan vallen.
Maar toch. Ergens in je hoofd zit een stemmetje dat zegt; “Ik weet niet hoor. Zou je dat wel doen? Want, wat als…“ en vervolgens komen er honderdeneen redenen waarom je het toch maar niet moet doen.
Hoe kan dat nou? Want, zoals menigeen (met name de jongeren onder ons ;-)) zegt; YOLO!! En zo is het maar net.
Niets blijft hetzelfde
Daarom vind ik die ene vraag ook nog steeds zo intrigerend. Ik ben nu 43 jaar en moet steeds vaker afscheid nemen van mensen uit mijn directe omgeving. Voorgoed. En telkens denk ik weer; ik moet meer gaan genieten. Meer dingen gaan doen die ik ècht graag wil. En waarom niet? Waar zou ik bang voor zijn? Niets is zeker en niets blijft hetzelfde. ‘De enige constante is verandering’, zoals Heraclites lang geleden al zei.
Verdomde stemmetje
Ik ben over het algemeen een positief ingesteld persoon. Zeg veel liever ‘ja, en’ dan ‘ja, maar’. En het liefst doe ik gewoon wat ik wil. Zonder bang te zijn. Maar toch… Dat verdomde stemmetje heeft mij ook lange tijd tegengehouden. Ik heb echter, ondanks het stemmetje, inmiddels besloten om een belangrijke stap in mijn carrière te maken; ik start een eigen communicatiebureau. En dat vind ik reuze spannend!
"Ik noem haar Fien"
Gisteren zei iemand tegen mij; “Dat stemmetje heb ik ook! En ik noem haar Fien. Vaak is Fien een vervelend mens die alleen maar beren op de weg ziet en dan zeg ik tegen haar ‘ga jij maar even op de achterbank zitten!’. Maar soms zegt Fien juist heel verstandige dingen, dan mag ze naast me komen zitten op de bijrijderstoel en luister ik aandachtig naar haar.” Ter inspiratie stuurde ze me onderstaand filmpje.
Waarschijnlijk heeft iedereen wel ‘een Fien’. Ik vind dat een geruststellende gedachte. Ik ben nu aan het bedenken hoe mijn Fien gaat heten.
Reacties (5)
Yvonne Nelissen:
11 feb 2016 om 21:22
Ben je verhaal meteen aan t projecteren op mezelf. Ik heb ook af en toe last van mijn 'Fien'. Ga meteen maar eens een naam verzinnen zodat ik mijn 'Fien' ook tot de orde kan roepen. Denk stiekem dat het een mannennaam wordt, waarom eigenlijk ..... Ik weet het niet, maar zo voelt het.
Inge:
11 feb 2016 om 23:16
Mijn Fien heette BoB. BoB heeft me jaren in de weg gezeten tot ik een keer zo boos werd op Bob dat ik hem met zijn volledige naam tot de orde riep, net als mijn ouders vroeger bij mij deden als ik écht te ver was gegaan. Ik schreeuwde: "Back of B**ch, ik ben helemaal klaar met jou!"
Ik verbrak mijn relatie, nam ontslag en vertrok naar Zuid-Amerika. BoB heeft me nog uitgezwaaid op Schiphol, daarna heb ik nooit meer wat van hem vernomen.
Anne:
12 feb 2016 om 08:58
Mijn Fien heb ik pas ontmoet, ze was er nooit. Zo ging ik veel op reis en belande op mooie plekken en bij fijne mensen. Maar sinds een groot jaar zit ze altijd op de bijrijderstoel en soms neemt ze het stuur over. Knap lastig, Fien mag wat mij betreft gewoon weer uitstappen en naar huis gaan, dan bel ik haar wel voor een ritje, want ze is er niet voor niks ;-). Die Fien.
Nancy Dielissen:
22 feb 2016 om 13:52
Ik vind het interessant om te lezen dat veel mensn zo'n stemmetje wel herkennen. En wat ik nòg interessanter vind, is om te leren hoe iedereen daarmee omgaat. Hier staan weer een paar leuke suggesties tussen (afscheid nemen en uitzwaaien of uit laten stappen en af en toe bellen).
Ik weet inmiddels van Yvonne dat haar stem Jan-Willem heet. En de mijne? Dat is (de?) Sjaak ;-).
Mo:
06 mrt 2016 om 09:27
Ik heb al langer last van 'Fien'. Ja heb der liever niet om me heen dan wel. Jou het ja maar of I told you so.... gevoel te geven. Niet 1x maar meerdere keren dat deze 'Fien' van een leuk gebeuren dwars ging/gaat liggen in je gedachten en er een ja maar... van maakt. Ik wil weer dwars zijn en vooral tegen 'Fien' en zeggen 'zie je nu wel, ik doe het toch'. Dus 'Fien' je zal wel bij het leven horen maar soms ben je te veel van het goede. Pak je fiets en doe maar weer eens ergens anders een rondje, neem vooral je tijd.
Lastig gebeuren die 'Fien' hoe zou die van mij heten, ben er nog niet uit.
Plaats een reactie