Mijn ervaringen na zes maanden solliciteren
Is solliciteren echt veranderd?
Maar is er dan zoveel anders geworden? Gaat het solliciteren echt heel erg anders of is dat toch nog steeds “would be”? Is de arbeidsmarkt zo veranderd? Zitten bedrijven te wachten op video sollicitaties? Als ik kijk naar de functies waar ik op solliciteer moet je toch nog altijd reageren met een motivatiebrief en CV. Vaak genoeg vul ik een standaard formulier op een bedrijfswebsite in en kan ik niet eens een video toevoegen (als ik dat al zou willen).
Sinds dit blog zijn we ruim 6 maanden verder. In deze periode heb ik niet stil gezeten, uiteraard niet wil ik er bijna aan toevoegen. Ik ben blijven solliciteren, heb veel meer ervaring op gedaan met het schrijven van brieven. Weet weer wat het is om sollicitatie gesprekken te voeren zowel telefonisch als live en ook heb ik kennis gemaakt met het nieuwe gesprek de “speeddate”. Je hebt dan 20 à 30 minuten de tijd om jezelf te pitchen om de gun factor voor een vervolg gesprek te krijgen.
Nieuwe vormen voor sollicitatiegesprekken
Bedrijven krijgen tegenwoordig zoveel sollicitanten dat ze het sollicitatiegesprek heel af en toe dus in een nieuw jasje steken. Hierboven had ik het al over een sollicitatie-speeddate, een kort gesprek om kennis te maken. Over het algemeen gaat het tijdens deze speeddate vooral over het feit of er een klik is. Uiteraard zullen ze ook heel specifiek een aantal vragen stellen, maar het is nog niet een diepgaand gesprek. Ook voor een gesprek zoals dit zul je je tot op het bot moeten voorbereiden omdat je toch niet 100% zeker weet wat ze wel en niet willen weten. Dus voor het bedrijf een nieuwe vorm, maar voor mij al sollicitant net zo moeilijk. Ook heb ik een telefonisch interview gehad. Ook hier waren zo veel geschikte kandidaten dat ze een pre-selectie wilden doen. Dit vind ik dus lastig omdat je dan de gunfactor mist. Het is een kunst apart om dat je passie toonbaar te maken, dat doe ik toch vaak met gebaren en mijn gezichtsuitdrukking.
Leren omgaan met afwijzigingen
Ik moet bekennen, ook ik heb helaas meer ervaring gekregen met het krijgen van afwijzingen. Afwijzingen per mail, per telefoon. Een afwijzing alleen na mijn brief en ook dus ook na het voeren van gesprekken.
Wat is dat toch met afwijzingen, zelfs als je in de situatie zit dat je af en toe gewoon moet solliciteren. Een afwijzing doet pijn, je krijgt wederom een deuk in je zelfvertrouwen. Zeker als je na een gesprek, waar jezelf een heel goed gevoel aan hebt overgehouden, een afwijzing krijgt, ben je even helemaal leeg. Ik was er even helemaal klaar mee. Daarna moet je dus gewoon weer verder, gewoon je rug rechten en doorgaan. Maar is dat wel zo gewoon? Mag je niet even enorm ziek zijn van een afwijzing?
Na de ontvangen afwijzingen ben ik weer aan de slag gegaan op zoek naar een volgende leuke, gave en uitdagende functie. Even schakelen en weer doorgaan. Toch heb ik wel weer even goed naar mijn CV, brief en mijn LinkedIn profiel gekeken.
Hoe ver moet ik gaan met Linkedin?
Iedereen roept steeds dat je je LinkedIn profiel strak moet hebben, veel recommendations moet hebben en af en toe iets moet delen, of misschien zelfs een blog schrijven. Ja en dan? Heeft dat voordeel bij de sollicitaties die ik doe? Ik ga er dan maar vanuit dat ze dat in privé modus doen, want ik zie daar niets van terug. Maar wat moet ik aan mijn LinkedIn profiel echt verbeteren, hoe zorg ik er voor dat juist mijn profiel er uit springt? Tja ik heb de waarheid ook niet in pacht, ik weet ook niet wat er bij de ene persoon uitspringt, terwijl dat bij een ander juist totaal niet het geval is. Ook bij LinkedIn heb ik het gevoel dat het een kwestie van kennen en gunnen is. Tuurlijk zorg je er voor dat het in orde is, maar je kunt niet blijven schaven en knippen en plakken...Toch?
Mijn vertrouwde, traditionele CV
Mijn CV heb ik ondertussen wel iets aangepast, maar hij is eigenlijk nog steeds in het ‘traditionele format’. Voor mij is het ook niet mijn CV waar de uitdaging zit, natuurlijk kun je deze altijd pimpen, maar dat heb ik nog niet geprobeerd. Als ik kijk naar de creatieve CV’s denk ik gaaf, druk, chaos en oh dat is zo niet mijn stijl, dus op dit moment hou ik hem lekker ouderwets. Hoe denken jullie hierover?
Een vast raamwerk voor mijn motivatiebrief
Brief technisch ben ik wel aan de slag gegaan. Van de standaard opening, in het … dagblad van d.d. … heb ik jullie functie gezien… ben ik wel meegegaan met de tijd. Zo heb ik onder andere een online cursus “Hoe schrijf ik een sterke, leuke én overtuigende motivatie?” gevolgd van Cindy Stechweij, en volg ik via twitter en LinkedIn verschillende accounts over solliciteren, om te kijken of ik daar nog wat tips en trucs kan opdoen.
Met al deze tips en trucs heb ik een raamwerk voor mijn sollicitatiebrief opgesteld. Iets wat in iedere brief terugkomt met uiteraard een toevoeging die verschilt per bedrijf en per functie. Maar is dat dan voldoende? Kom ik dan langs de robots, val ik op, steek ik mijn hoofd voldoende boven het maaiveld om gezien te worden? Geen idee. Soms werkt het en soms ook gewoon niet.
Ik heb mijn brief als volgt opgebouwd, ben heel benieuwd wat jullie daarvan vinden en wat voor op- en aanmerkingen jullie hebben.
Raamwerk van mijn motivatiebrief
Plaats, datum
Beste …,
ALINEA 1 KORTE INLEIDING:
Dit lijkt me echt een leuke baan en dat bij een bedrijf dat gelooft in het belang van [bedrijfsspecifiek punt], ik heb er nu al zin in!
ALINEA 2
Laat ik eerst iets over mezelf vertellen, ik ben een:
[bullet points met kernwoorden die mij beschrijven]
Afhankelijk van het bedrijf wissel ik hiermee af, bij een social media functie bijvoorbeeld zal ik uiteraard daar meer de focus op leggen.
ALINEA 3 Waarom ik denk dat de functie bij mij past
In deze alinea probeer ik de kernvaardigheden die in de functieomschrijving staan en die ik heb aan te stippen met voorbeelden uit mijn arbeidsverleden.
ALINEA 4 Waarom ik juist bij dat bedrijf wil werken
In deze alinea geef ik aan welke punten van het bedrijf bij mij passen, mij aanspreken en dat ik daarom graag daar wil werken.
Waar ik dan naar kijk zijn bijvoorbeeld de mission statement, visie of duurzaam ondernemen.
AFSLUITING
Maar wat verwacht een recruiter nou van me?
Is het solliciteren dus echt zo anders geworden? Wat willen jullie zien als bedrijf, recruiter, personeelsmanager? Wat is jullie verwachting van een sollicitant?
Het zou heel prettig zijn voor mij en heel veel andere werkzoekenden als we daar wat meer van te weten kunnen komen, als jullie dit met ons willen delen. Ik ben dan ook heel benieuwd naar jullie ideeën, tips en trucs zodat ik in ieder geval daar mijn voordeel kan doen!
Reacties (16)
Magreet Arendsen:
14 jul 2016 om 17:52
Herkenbaar hoor! Solliciteren is wel anders geworden ( de functies ook, in ieder geval de namen en actueel geschoold zijn is van belang), maar het selectieproces cq de selecteurs zijn een tikkie achtergebleven in waarden en normen. Dus het wachten is op zij die mogen kiezen. En zij moeten vooral durven! Andere mensen, meer kleur, nieuwe uitdagingen. En niet steeds meer van hetzelfde ( lees: henzelf). Succes! Nog beter: Geluk!
Ro:
14 jul 2016 om 19:41
Herkenbaar. Ik merk wel dat het vaak voorkomt dat organisaties niet eens meer terug reageren. Ik vind dat toch wat onfatsoenlijk. Een sollicitant doet immers veel moeite en onderzoek en een goede sollicitatie kost ook een aantal uur. Als iemand zoveel moeite doet voor jouw organisatie, dan mag je toch ook wel terug reageren. Al is het een standaard mail, zet er dan maar een stagiair op ofzo.
Daarnaast heb ik zelf de ervaring dat het beter werkt door 'leuke functie, ik heb er zin in, ik ben hier en daar goed in' te vervangen met 'ik kan dit voor jullie betekenen en als ik deze functie heb, dan ben ik targetbewust en richt ik me hier en daar op.' Uiteraard haal je die info uit een telefoongesprek dat je daarvoor hebt gehad met die organisatie.
Tot slot nog even dit: Ik vind dat het heel erg verschil maakt of er een HR-persoon of afdeling tussen zit. Mijn ervaring is dat in veel vacatures staat 'we vinden het fijn als je snel aan de slag kunt', maar dat er vervolgens een reactie van een HR-persoon komt die zegt: "De procedure duurt 6 weken, daarna gaan we kijken." Juist daarmee maken zij het zich volgens mij extra moeilijk. Je krijgt zo een overload aan reacties (ik ben al regelmatig één van de 300 geweest) en dan moet je nog gaan schiften? Ik ga er dus altijd maar vanuit dat als ze me binnen die 6 weken niet afwijzen, ik in ieder geval als 'interessant' geacht werd, maar dat er 10 anderen 'interessanter' waren. Scheelt mij een domper en naar gevoel.
Want inderdaad, je bent op een gegeven moment wel uitgeschaaft aan je CV (niets mis met het oude format volgens mij) en LinkedIn is daar toch een soort verlengstuk van.
Tip die wel helpt: Houd je brief kort en bondig, en vertel over jezelf in een profiel op je CV. Daar kun je jezelf beter in profileren, die wordt ook beter bewaard, want is onderdeel van je CV (brieven vallen vaak weg en dan wordt alleen de CV bewaard) en dan kun je jezelf ook beter 'verkopen', wanneer je daaronder eerst je competenties en vaardigheden zet, en vervolgens je CV met wapenfeiten (het is dus wel zo dat je niet meer 'ik was verantwoordelijk voor' hoeft te zeggen, maar successen moet vermelden. Wat, vind ik, helaas een trend is, want dat past niet bij elke functie. Maar goed, veel bedrijven zijn ook meer op zoek naar een persoon met ego dan een stille kracht die bergen verzet.)
Tot zover, goed blog, goed stuk dit ook en veel succes!
Tess:
15 jul 2016 om 20:34
Dank jullie wel!
yolande :
29 sep 2016 om 14:39
Solliciteren is veranderd, maar ook de hele arbeidsmarkt. Het is een ingewikkeld krachtenveld: de groei in banen zit er in, er is meer vraag naar specialisten, nieuwe banen en functies ontstaan omdat, inderdaad de wereld verandert. Daarentegen is er ook veel onveranderd. Vaak grote bedrijven kunnen nog niet meebewegen in dat nieuwe proces. Er wordt vastgehouden aan traditionele werkwijzen. Vraag zo'n bedrijf maar eens naar hun visie op de flexibele schil. Een ontwikkeling die niet meer is tegen te houden maar waar krampachtig mee wordt omgesprongen. Bedenk dat bij veel bedrijven zelfs de recruiter moet gaan solliciteren naar zijn/haar eigen baan. Het is jammer dat dit dan de les moet zijn hoe je met serieuze reacties van serieuze kandidaten behoort om te gaan. Aan iedereen die nu naarstig op zoek is naar werk dus vacatures: ik nodig je graag uit op onze job site Found2Day en bekijk ook eens wat onze missie is om tussen al die sites een nieuwe vacaturesite op te zetten. Good luck!
Martha Douwma:
30 sep 2016 om 09:17
Leuk dat je je ervaringen en raamwerk deelt! Het is inderdaad "werk" en een zoektocht om aansluiting te vinden bij het bedrijf en onderscheidend te zijn. Zonder voldoende in te schatten wat daarbij je kansen zijn.
Een afwijzing krijgen is teleurstellend. Geen afwijzing krijgen dat is ook enorm teleurstellend. De motivatie blijft in de/mijn ontwikkeling. Mijn cv, de brief en de online presentatie.
Heel veel succes gewenst! Dank voor je inspiratie.
Arjan Stoffels:
30 sep 2016 om 16:18
Inderdaad, herkenbaar. Afwijzingen zijn er in meerdere smaken, een van de betere kreeg ik van het KWF (met de gebruikte selectiecriteria en positieve punten) , de slechtste (bot, kil en onpersoonlijK) van ProDemos. Soms is alleen de boodschap "een ander was beter" prettiger dan een killere boodschap in meer regels. Een zwarte lijst van botte organisaties zou een leuk, maar waarschijnlijk ingewikkeld realiseerbaar idee zijn.
In je brief zou ik alinea 4 anders inrichten. Je schrijft het nu alsof je jezelf aan het overtuigen bent (wat past er bij mij?). Terwijl de vraag van de lezer bij deze alinea volgens mij is: waarom pas jij bij ons?
Ik zou gaan voor iets als: Gegeven mijn kwaliteiten in alinea 2 en 3 (te beschrijven in woorden uit de vacature) die aansluiten bij de waardes/missie van jullie organisatie etc. etc. etc. en daarom pas ik prima bij jullie!
Robots schijnen nog te misleiden te zijn door de hele vacaturetekst in een wit 1pts lettertype in je CV en/of brief te verbergen, bijv. in een kop- of voettekst. Op een print zie je dat niet, maar de robot leest alle tekst ongeacht grootte en kleur en komt dus ook alle relevante woorden tegen (althans, dat is de theorie).
Overigens is ook mij opgevallen dat de sollicitatieprocedure nog vrijwel net zo verloopt als 30 jaar geleden. De echte high-tech is maar voor een uiterst beperkt aantal vooruitstrevende bedrijven. Wat wel minder is geworden is de inhoudelijke terugkoppeling op je sollicitatie en de reiskosten voorheen standaard werden vergoed.
Rita de Jong:
03 okt 2016 om 10:44
Tip voor afwijzing: het is inderdaad heel vervelend als je geen reactie of een nare onpersoonlijke afwijzing krijgt. Iedereen heeft hiermee wel eens te maken, helaas. Ik draai het echter om. Mijn insteek is dan altijd geweest: bij zo'n werkgever wil ik niet eens werken! Wie zo omgaat met sollicitanten zal in zijn bedrijf ook geen prettig personeelsbeleid voeren. Tuurlijk zonde van de energie, maar betrek het niet op jezelf.
Wil Gulpen:
04 okt 2016 om 09:15
Heel herkenbare weergave van de sollicitatie uitdaging. De grootste uitdaging vind ik om een motivatie te baseren op een bedrijf waar je de naam niet van weet omdat de recruiter dit pas vrij kan geven als je wordt uitgenodigd. Gevolg je krijgt een oppervlakkige motivatie op vaak een standaard vacature tekst.
Een andere uitdaging is door de selectie te komen omdat vaak veel recruiters onder hoge prestatie druk werken en vaak minimale kennis van het vakgebied hebben. Gelukkig zijn er ook die wel de kennis hebben en betere conclusies kunnen buiten het zoeken van trefwoorden.
Zo is solliciteren een uitdaging voor de sollicitanten maar ook voor de recruiters.
Silvie Scheffers:
05 okt 2016 om 23:29
Hoi Tess,
Ik heb 10 maanden mezelf in de verkoop mogen gooien en herken hetgeen wat je schrijft. De twijfel over hoe zorg ik dat ik er uit spring, de afwijzingen die me toch iedere keer persoonlijk raakten en de keuring tijdens verschillende gesprekken. Ik vond het een erg heftige periode...
Mijn cv heb ik in de loop dr maanden steeds verder aangepast. Waar ik eerst begon met een opsomming van werkzaamheden is dat nu een beschrijving van mijn geboekte resultaten. Ook wilde ik er een stukje persoonlijkheid in kwijt en dit heb ik vorm gegeven in de onderdelen: Successen, competenties en interesses. De huisstijl (kleur/lettertype) van het bedrijf liet ik in mijn cv terugkomen.
Bedrijven zijn volgens mij vooral geïnteresseerd in wat jij komt brengen.
Ik had juist geen vast format voor een brief maar stemde deze volledig af op de vacaturetekst en de info (missie/visie) die ik op internet over het bedrijf kon vinden.
Al met al blijft het een lastig iets. Niets is zo veranderlijk als de mens en wat de ene HR manager de hemel in prijst wordt door een andere compleet afgebrand.
Als je zit te wachten op kritische feedback op je cv/brief mag je me die altijd mailen. Ik weet nl hoe het is als je door de bomen het bos niet meer ziet en even hulp kan gebruiken. Succes!
Esther:
08 okt 2016 om 09:41
Je uitdaging zit juist wel in dat je CV het traditionele format heeft. Anno 2016 kan je niet meer aankomen in een Word opgemaakt CV. Je hoeft echt niet overdreven te pimpen, maar met de juiste styling kan je de informatie juist visueel aantrekkelijker en daardoor overzichtelijker weergeven.
Door te zeggen "Het is niet mijn ding" vind ik te makkelijk wegwuiven.
Frans:
11 okt 2016 om 10:24
Moeilijk gedoe allemaal dat nieuwe solliciteren, ik ben geen grafisch ontwerper (wil ik ook niet zijn).
Dat recruiters naar niet door heen kijken, je krijgt toch geen betere werknemer door een gepimpt CV.
Henk van Ouwerkerk:
30 okt 2016 om 11:29
Je in allerlei bochten wringen heeft niet zoveel zin en het lijkt vaak moeilijker dan het is. Hoe meer je bedenkt om maar aan de bak te komen hoe meer je vast kan lopen. Denk simpel en denk nuchter: een ons geluk is vaak meer waard dan een kilo verstand, dat is er aan de hand ;-)
Maartje:
03 nov 2016 om 08:36
Mijn ervaring is juist dat het inderdaad niet zo heel veel anders is geworden. Zorgen dat je een goede brief hebt, telefonisch contact zoekt, een goed gevuld Linkedin-profiel en een overzichtelijk CV met foto is de basis. De rest is een kwestie van de juiste mensen kennen en de juiste ervaring hebben is mijn idee..
Paul:
23 dec 2016 om 13:19
Mooi dat je dit probleem blogt: herkenbaar hoor. Ik heb die frustrerende sollicitatiesperiodes ook gehad. Maar de aanhouder wint echt hoor! Ik had uiteindelijk succes met:
- netwerken; gewoon een bedrijf bellen of je een dag mag meekijken in de keuken... De start van een nieuwe zakelijke relatie en potentiële werkgever.
- de sollicitatiebrief hoort er helaas nog altijd bij: de kunst is om de kop zo creatief mogelijk te formuleren: triggeren... Kijk eens hoe nu.nl haar nieuwskoppen formuleert tegenwoordig
- opmaak brief: geen kermis van maken maar wel aandacht aan besteden. Ik gebruikte vaak het format van een persbericht en dat hielp.
Succes!
Paul:
23 dec 2016 om 13:19
Mooi dat je dit probleem blogt: herkenbaar hoor. Ik heb die frustrerende sollicitatiesperiodes ook gehad. Maar de aanhouder wint echt hoor! Ik had uiteindelijk succes met:
- netwerken; gewoon een bedrijf bellen of je een dag mag meekijken in de keuken... De start van een nieuwe zakelijke relatie en potentiële werkgever.
- de sollicitatiebrief hoort er helaas nog altijd bij: de kunst is om de kop zo creatief mogelijk te formuleren: triggeren... Kijk eens hoe nu.nl haar nieuwskoppen formuleert tegenwoordig
- opmaak brief: geen kermis van maken maar wel aandacht aan besteden. Ik gebruikte vaak het format van een persbericht en dat hielp.
Succes!
Marieke:
13 jun 2017 om 19:09
Ik had vandaag mijn tweede gesprek. Zoals ook tijdens het eerste gesprek heb ik iets over mij en mijn gezin vertelt. Toen ik aangaf moeder te zijn en fulltime te werken moest ik maar eerst eens uitleggen hoe dit kon. Het gevoel niet serieus genomen te worden kwam dan ook bij mij naar boven. Vervolgens vroeg ik de P&O adviseur die de vraag stelde hoe hij het zelf regelde en waarom het normaal is de vraag aan een moeder te stellen die fulltime werkt en niet aan een vader. Lang niet iedere vrouw die moeder wordt gaat daarna parttime werken. Ik moet mij steeds verdedigen dat ik moeder ben en fulltime werk. Fulltime werken en moeder zijn maak dat ik uitstekend kan multitasken en plannen. Ik houd overzicht en balans op beide vlakken. Helaas zien recruiters en P&O adviseurs niet de voordelen hiervan in.
Plaats een reactie