Een afwijzing kan hard binnenkomen. Iedereen gaat anders om met zo'n bericht. De een baalt er enorm van, de ander moet er misschien van huilen en weer een ander kan het eigenlijk niet veel schelen en gaat onverstoorbaar verder. Vaak krijg je de afwijzing op een sollicitatie met een kort mailtje. Meestal staat er in die mails niet specifiek uitgelegd waarom je afgewezen wordt. Dan kun je je gaan afvragen wat precies de reden is dat je bent afgewezen voor die ene job, maar dat is toch vaak verspilde moeite. Je kunt beter je energie steken in nieuwe sollicitaties. Maar zo'n afwijzing kan stiekem wel pijn doen en dan lijkt het leven even tegen te vallen. Hoe ga je dan daarmee om?
Blijf in jezelf geloven
Je krijgt de zoveelste afwijzing en je denkt dat niemand je meer wilt hebben. Wat ben je nu nog waard? Zo maak je jezelf alleen maar onzeker. Bedrijven willen juist mensen hebben die zelfverzekerd overkomen. Het is logisch dat je negatief denkt na veel afwijzingen. Maar laat je daardoor niet leiden. Probeer er op een positieve manier mee om te gaan en blijf in jezelf geloven.
Praat met iemand of schrijf van je af
Natuurlijk kun je een afwijzing voor jezelf houden. Maar als het je echt wat doet, praat er dan over met iemand. Ook zou je je gevoelens naar aanleiding van zo'n afwijzing kunnen opschrijven. Hierdoor orden je je gedachten.
Relativeren
Zo'n afwijzing relativeren is niet voor iedereen weggelegd, het is knap als je dit kan. Het duurde ook wel even voor ik bij dit punt was. Maar op een dag kun je zeggen: jammer dan, maar weet je, dat bedrijf krijgt me niet eens meer. Probeer het in een groter geheel te zien. Wat stelt deze ene afwijzing voor?
Leermoment
Zie een afwijzing als een leermoment, een kans om te groeien. Oke, je kunt misschien weinig leren van een afwijzend mailtje, maar van een afwijzing na een sollicitatiegesprek kun je vaak wel leren. Je krijgt meestal beter onderbouwd te horen waarom je niet bent aangenomen en krijgt feedback. Gebruik deze feedback bij je volgende sollicitatie. En krijg je die feedback niet, vraag er dan gewoon om.
Ieder nadeel heeft zijn voordeel
Ja, het is echt waar. Elke afwijzing staat weliswaar voor een bedrijf dat jou niet de juiste kandidaat vinden voor die ene functie, maar er blijven nog meer dan genoeg bedrijven over die nog niet van jou bestaan weten. En die misschien nog wel een veel leukere baan hebben waar ze jou heel graag voor willen hebben. Geef de moed dus niet op.
Ik heb al een aantal tegenslagen meegemaakt met betrekking tot solliciteren. Het is ook maar hoe zwaar je het zelf maakt. Mijn eerste afwijzing en eerste ontslag hakte er wel in, maar na één week kon het mij niks meer schelen. Ik moest immers verder. Het leven gaat door. Daarnaast krijg ik van mensen ook weleens te horen dat ik beter een ander vak had moeten leren. Tja, ook dat is nooit leuk om te horen.
In de maand december heb ik weinig vernomen van bedrijven, zeer waarschijnlijk omdat het een drukke maand is (kerstdagen, oud/nieuw). Ik dacht: nieuw jaar, nieuwe kansen. Ik ga er weer tegenaan! In januari heb ik op zeer leuke vacatures gereageerd. Bij sommige vacatures werd ik echt érg enthousiast. Dit probeer ik dan ook terug te laten komen in mijn motivatiebrieven. En als dan blijkt, na drie of vier weken wachten, dat ik het niet ben geworden, dan zakt even de grond onder mijn voeten weg. Ja, dat doet pijn. Ik had het zo graag gewild! En soms krijg ik wel eens twee of drie afwijzingen... per dag. Dat doet nog meer pijn. Wat doe ik dan op zo'n moment? Nee, niet huilen.. die tijd is voorbij.;) Het geeft mij juist de kracht om nog meer sollicitaties uit te sturen. Voor elke afwijzing die ik krijg, probeer ik weer een nieuwe sollicitatie eruit te sturen. Zo ontstaat er een soort evenwicht.
Daarnaast blijf ik mij concentreren op de leuke dingen in het leven. Focus op het doel wat je gesteld heb. Mijn doel is: een fulltime baan vinden (het liefst in mijn eigen branche). De volgende target is om een baan te behouden en zo werkervaring op te doen. Uiteindelijk gaat het ook om het salaris. Zodra ik een beetje meer vastigheid heb, kan ik op zoek naar een eigen plek. Ik houd mij vast aan dat grotere doel.
Wat mij ook op de been houdt: bezig blijven. Ik ben van nature een bezig bijtje en kan slecht tegen stil zitten. Ik heb eigen projectjes en doe veel voor andere mensen.
Ik ben ook erg benieuwd hoe jullie omgaan met teleurstellingen. Laat het vooral weten in de reacties hieronder.
Reacties (1)
Joost:
14 sep 2017 om 14:15
Soms is het inderdaad erg zwaar, maar met de tijd leer je omgaan met de reactie en kan je ervan leren!
Plaats een reactie