Ben jij de geschifte kandidaat?

Als ik mijn criteria wat ruim aanhoud, ben ik voor één vacature de geschikte kandidaat. Het is een tijdelijke junior-functie op pay-roll basis met eventueel kans op verlenging. Ik heb me toch maar helemaal op deze sollicitatie gestort. M’n CV heb ik nu eens voorzien van een portretfoto (met dank aan het UWV) en natuurlijk enkele omschrijvingen custom-made aangepast. De Motivatiebrief is doorspekt met de terminologie uit de vacature. Als jij graag wilt horen of een kandidaat liggende werkzaamheden kan oppakken, dan wil ik dat wel vertellen. De woordcombinatie ‘liggende werkzaamheden + oppakken’ is te grappig om te laten liggen. Als afsluiter op het tweede blad prijkt nu een van m’n LinkedIn referenties. Hoppa, zo ziet het er gelikt uit. Er moet ook een recent epistel mee om de schrijfvaardigheid te beoordelen. Hoewel de schrijfvaardigheid juist blijkt uit de Motivatiebrief, heb ik een tekst opgeduikeld uit het archief die aansluit bij de vacature. In de brief maak ik een mooi bruggetje naar deze bijlage.

En al puzzelend is het een heel goede brief geworden. Ik ben ook wel enthousiast geworden over de taak en het inspirerende werkgebied van dit bedrijf. Misschien is de tijdelijke aard vooral maar genoemd om zich niet te binden (daar had ik natuurlijk over kunnen bellen). Gek is dat, als het me eerst niet zo aanspreekt, dat het dan juist wat moois wordt. Als alles uit mijn CV naadloos past, dan heb ik er de grootste moeite mee om er een lekkere brief uit te knallen. Het is dan allemaal zo logisch is dat het overdreven lijkt om de recruiter erop te wijzen. Maar nu heb ik de recruiter op zijn wenken bediend. Al het bewijsmateriaal waarom ik de geschikte kandidaat ben, heb ik verweven in de brief en CV.

Per omgaande krijg ik netjes een ontvangstbevestiging als dank voor alle moeite. Deze persoonlijke e-mail vermeldt dat er een schifting wordt gemaakt. Gelukkig mogen alleen de geschifte kandidaten op gesprek. Ik hoef me geen zorgen te maken. Ik ben geen junior.