Vakgebied

Ik heb al meerdere blogs geschreven over wat creatief zijn nu eigenlijk inhoudt. Wat geromantiseerd wordt is het beeld van de creatief als ongeleid projectiel, het ongetemde beest, het enfant terrible. Een creatief is per definitie geen cijfermatige controlfreak die met sticky notes en spreadsheets het proces in de hand denkt te houden. De waarheid is echter dat je zowel het beest als de controlfreak nodig hebt. En de meest succesvolle kunstenaars en creatieven verenigen beide.

Virtual reality biedt een enorm aantal mogelijkheden voor belevingen die, normaal gesproken, te duur, te gevaarlijk of simpelweg fysiek niet mogelijk zijn. Naast het kunnen doorbreken van deze fysieke grenzen kan virtual reality ook assisteren in emotionele onderdompeling: het kunnen bekijken van situaties vanuit een ander perspectief. Maar is het zo dat virtual reality kan tippen aan het gemiddelde pretparkbezoek? Is het in de toekomst nog wel denkbaar om uren in de rij te staan voor een attractie, terwijl je ook thuis een virtual reality-bril kunt opzetten?

Sinds ik me verdiept heb in het begrip ‘Pricing’ kan ik niet meer normaal naar prijzen van producten en diensten kijken. Er zijn veel verschillende prijsstrategieën voor het bepalen van de prijs. Een prijsstrategie is de afstemming tussen de kosten van het product of de dienst en welke opbrengst dit product of dienst moet opbrengen om de continuïteit van de onderneming te garanderen.

De afgelopen weken is er al veel over gesproken. De reclame-uiting van Danio met de man met baard. Daar wil ik niet teveel op ingaan. Maar ik wil ingaan op de commotie daar omtrent. Want waarom is er commotie over een uiting waarbij een man met baard een toetje eet?

Sinds een aantal jaar besluiten steeds meer bedrijven om een intern sociaal netwerk (Enterprise Social Network) op te richten waar collega’s onderling documenten kunnen delen en samen kunnen werken. In theorie klinkt het ideaal, maar is dat in de praktijk ook het geval?

Communicatie is meer dan een wirwar van woorden achter elkaar. Communicatie is het beginsel, de wortel van de mens. De historie is groot en bekend geworden dankzij vele verschillende vormen van het overbrengen van ervaringen, gevoelens en verhalen. Wij zijn wie we zijn mede dankzij deze, vaak, bijzondere verhalen. Verhalen waar wij, met de kennis van nu, liever nooit van gehoord hadden maar ook met verhalen die de wereld een stuk mooier maken.

Terwijl ik aan het genieten van de vingervlugheid van Victor Mids bedenk ik mij ook dat het een flinke dosis medische en psychologische kennis is wat bedrijven niet in pacht hebben, maar wel nodig hebben. Reclame uitingen registreer je in je onderbewust zijn, dat is een gegeven die veel marketeers wel kennen, maar hoe speel je hier goed op in?

Transparantie is hot. Het is zo'n trend-woord waar je steeds maar over hoort praten. En dat al geruime tijd steeds bewuster nageleefd wordt door bedrijven, media en consumenten. We dragen allemaal ons steentje bij aan transparantie, we zoeken, we delen, we discussiëren. Is het niet mooi dat we overal op de hoogte worden gehouden of een bedrijf op het randje van een faillissement zit, iemand ontslagen heeft of een IT-storing ervaart? Maar eigenlijk zitten er ook nogal wat haken en ogen aan transparantie en is transparantie bij lange na nog niet op het punt van volwassenheid.

Weg met de klantenservice? (En dan kun je zowel denken aan die afdeling, als aan de echte service aan klanten.) Een bedrijf dat zich richt op consumenten heeft doorgaans honderden, zo niet duizenden klantcontacten per dag. De meeste hiervan zullen onopgemerkt voorbij gaan en een tevreden klant zal zich alleen in uitzonderlijke gevallen melden (want je verwacht toch dat je tevreden bent?), maar wat te doen met de klagers?

In vorige delen van deze serie ‘Marketing Makkelijk Gemaakt’ is de marketingmix omschreven als een gereedschapskist waar iemand mee aan de slag gaat. Ongeacht het gereedschap, het is het vakmanschap dat het resultaat al dan niet tot kunst verheft.